Proces recenzyjny
Wstępnej oceny i kwalifikacji tekstów skierowanych do „Wieku XIX” dokonują członkowie redakcji (w tym redaktorzy tematyczni), biorąc pod uwagę poziom merytoryczny nadesłanego artykułu oraz jego zgodność z profilem oraz tematyką pisma.
Teksty pozytywnie zaopiniowane przez członków redakcji kierowane są do niezależnych recenzentów zewnętrznych (możliwie jak najbardziej kompetentnych w danej dyscyplinie / temacie). Recenzentami mogą być zarówno członkowie rady naukowej czasopisma, jak i recenzenci zewnętrzni, w tym także afiliowani przy zagranicznych instytucjach naukowych. W przypadku konieczności oceny tekstów w językach obcych (kongresowych) co najmniej jeden z recenzentów jest afiliowany przy naukowej instytucji zagranicznej innej niż autor przedłożonego do recenzji artykułu.
„Wiek XIX” w praktyce recenzyjnej realizuje model double-blind review process (autorzy i recenzenci nie znają swojej tożsamości. Nazwiska recenzentów nie są ujawniane autorom zarówno w przypadku przyjęcia tekstu do druku, jak i jego odrzucenia). W przypadku uzasadnionego wdrożenia innej procedury recenzyjnej redakcja czuwa nad tym, by nie dopuścić do zaistnienia sytuacji, w których mogłoby dojść do wystąpienia konfliktu interesów (za konflikt interesów uznaje się zachodzące między recenzentem a autorem: bezpośrednie relacje osobiste, pokrewieństwo, związek prawny, konflikt, relacje podległości zawodowej). Nazwiska recenzentów poszczególnych artykułów pozostają niejawne. Raz w roku redakcja podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej oraz aktualizuje listę recenzentów współpracujących z pismem w ciągu ostatnich piciu lat.
Recenzja ma formę pisemną (formularz recenzyjny udostępniony jest na stronie internetowej czasopisma), kończy się jednoznacznym wnioskiem dopuszczającym artykuł do publikacji lub go odrzucającym. Zarówno w przypadku bezdyskusyjnego przyjęcia tekstu do druku, jak i jednoznacznego jego odrzucenia nie jest udostępniana autorowi. W przypadku konieczności dokonania poprawek w tekście szczegółowa opinia recenzentów, wraz ze wskazówkami dotyczącymi proponowanych uzupełnień i korekt, jest przekazywana autorowi przez redakcję, bez ujawniania nazwiska recenzenta.
Redakcja „Wieku XIX” stara się, by tryb recenzyjny był procesem przeprowadzonym w sposób transparentny, rzetelny, eliminujący protekcjonizm oraz by przebiegał zgodnie z zaleceniami sformułowanym przez Zespół do Spraw Etyki w Nauce w dokumencie Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce (Warszawa 2011).